มือลอบสังหาร_5_2

จางเหลียงพลันรู้สึกตึงวูบ ที่หว่างเอว โซ่เหล็กเส้นหนึ่ง พุ่งวาบมา ม้วนร่างของเขาไว้  ร่างถูกฉุดโลดทะยานไป ราวเหาะเหิน เดินเวหามิปาน

ผู้ที่ช่วยชีวิตจางเหลียง ย่อมเป็นอู่ซันเกิง  เขาถูกกลุ้มรุมจากทหารทั้งกองทัพ ยามคับขันกลับปรากฏชายหนุ่มผู้ไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดิน ผู้หนึ่ง สอดมือเข้าช่วยเหลือ  ย่อมยึดถือเป็นผู้รู้ใจ


อู่ซันเกิง เห็นฝีมือจางเหลียง ขับไล่ศัตรู ก็ทราบว่า  ชายหนุ่มผู้นี้ มีกำลังภายในดี แม้ว่าจะไม่ถึงยอดเยี่ยมสูงล้ำ แต่วิชากระบี่ กลับธรรมดายิ่ง ทางหนึ่งต่อสู้ศัตรู ทางหนึ่งจับตา สภาพการต่อสู้ของจางเหลียง

เห็นจางเหลียงถูกกระแทกกระเด็น ก็ซัดพุ่งโซ่เหล็กม้วนร่างมันเอาไว้  วิ่งตะบึง จากไป

อู่ซันเกิงพอทุ่มเทวิชาตัวเบา กลับโลดแล่น คล้ายม้าป่าโลดตะบึง ชั่วพริบตาล่วงหน้า ไปหลายสิบวา ปรากฏพลทหารหลายสิบคน ติดตามมา พร้อมโห่ร้องว่า


"อู่ซันเกิงหลบหนีแล้ว อู่ซันเกิงหลบหนีแล้ว"

อู่ซันเกิงเดือดดาลเป็นกาลใหญ่  พลันหมุนตัวกลับ โถมไปเบื้องหน้าหลายก้าว ผู้คนที่ไล่ตามมาใจหายวาบ  รีบหยุดยั้งเท้า พลทหารคนหนึ่ง วิ่งมาเร่งร้อนเกินไป ต้องถลาไปเบื้องหน้าอย่างเสียหลัก 


อู่ซันเกิงตวัดเท้าซ้าย เตะมันลอยลิ่วเข้าไปในกลุ่มคน  หมุนตัววิ่งตะบึง สืบต่อ ทุกผู้คนก็วิ่งตามมาอีก แต่ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่กล้า ติดตามอย่างสุดกำลัง  ระยะทางยิ่งห่างออกไป 

อู่ซันเกิง ทุ่มเทฝีเท้าวิ่งตะบึง ในใจครุ่นคิดขึ้น  

"ชายหนุ่มผู้นี้ กับเราไม่รู้จักกัน กลับยอมขายชีวิตให้กับเรา สหายเช่นนี้ จะเสาะหาจากที่ใด เดียรัจฉานเหล่านี้ ติดตามไม่เลิกรา จะสลัดหลุดพวกมันได้อย่างไร"

อ่านต่อ