มือลอบสังหาร_6

เมืองนี้เป็นเมืองใหญ่ชายแดนเหนือ ผู้คนพลุกพล่านไม่เบา โรงเตี้ยมประจำเมือง ตั้งอยู่ใจกลางเมืองนับว่าเหมาะสมยิ่ง  วันนี้ จางเหลียง กับสหายอู่ซันเกิงกลับปรากฏตัวอยู่ในที่นี้ ในขณะที่ รับประทานอาหารอย่างเงียบๆ กัน กลับ ได้ยิน ขี้เมาโต๊ะ ข้างๆ พูดคุยกับ เพื่อนๆร่วมโต๊ะว่า

"นับตั้งแต่ ห้ารอยปีก่อน เป็นต้นมา บ้านเมืองเรา มีแต่ความสงบสุข " ขี้เมาคนที่หนึ่ง กล่าวด้วยเสียงเมาอ้อแอ้


" แล้ว ตอนนี้บ้านเมือง เป็นอย่างไร "  ขี้เมาคนที่สองถามด้วยเสียงอ้อแอ้เช่นกัน 

"ทางการเขาห้ามวิจารณ์การเมือง " ขี้เมาคนที่หนึ่ง กล่าวด้วยเสียงเมาอ้อแอ้

" เราพูดกันในวงเหล้าแล้วใครจะรู้  "  ขี้เมาคนที่สองกล่าวด้วยเสียงอ้อแอ้เช่นกัน 

หลังจากนั้น ไม่ได้ยินคำกล่าวใดๆขึ้นมา 


จางเหลียงได้ตะแคงหูฟัง ตั้งแต่ขี้เมาสองคนคุยกันตั้งแต่เริมต้น แล้ว อดหงุดหงิดใจทนไม่ได จึงลุก ขึ้นมาแล้วเดินเข้าไปหา แล้วกล่าวว่าเสียงกังวานว่า

"บ้านเมืองเดือดร้อนทุกวันนี้เพราะฮ่องเต่ไม่ครองธรรม  ชาวบ้านเดือดร้อน หากินยากลำบาก ฮ่องเต้ให้สร้างกำแพง ถมทะเล ถมช่องเขา ถมช่องเขา สร้างตำหนักบนเขา เก็บตำราต่างๆมาเผา เอาปัญญาชนต่างๆไปฝั่งทั้งเป็น  ชาวบ้านหนีตายเข้าป่าไปมาก "



ขี้เมาทั้งสองได้ยินดังนั้น จึงตกใจกลัว รีบลนลาน ลงจากโรงเตี้ยม เสียง เสี่ยวเอ้อ ตะโกนบอกให้จ่ายเงินก่อน

จางเหลียงกลับบ่นพึมพัมว่า


"ไอ้พวกโง่ เอาแต่กลัว เมื่อไหร่จะได้แก้แค้น"

การกระทำของจางเหลียงนี้กลับตกอยู่ในสายตาของคนผู้หนึ่ง


อ่านต่อ