ชายชรากล่าวตอบว่า
"ข้าไม่ไปหรอก ข้าจะอยู่ที่นี้ ข้ากำลังรอรองเท้า"
จางเหลียง กวาดตาไปที่เท้าของชายชรา รองเท้าด้านขวา กลับหายไป
จางเหลียงกล่าวถามอีกว่า
"รองเท้าท่านผู้เฒ่า หล่นหายที่ใด?"
ชายชรากล่าวตอบว่า
"รองเท้าข้า หล่นอยู่ต้นน้ำโน้น ข้าก็เลยมารออยู่ปลายน้ำนี้"
จางเหลียงกล่าวถามอีกว่า
"ทำไมท่านผู้เฒ่า ถึงไม่หารองเท้าที่หล่นอยู่ต้นน้ำโน้น หละ"
ชายชรากล่าวตอบว่า
"นำ้มันเชี่ยวกราก กระโดดลงไป จะคว้ารองเท้าได้ทัน เหรอ เปรียบเหมือน คนเราอยู่ในสถานะการณ์วุ่นวาย ถ้ากระโจนตามสถานะการณ์ จะแก้ปัญหาได้เหรอ ?"
จางเหลียงกำลังจะกล่าวต่อ ตาเหลือบมองไปเห็นรองเท้าหนึ่ง ลอยมาตามลำธาร
จึงร้องบอกชราว่า
"ท่านผู้เฒ่า ข้าพเจ้าจะเกี่ยวรองเท้ามาให้ท่าน "
จากนั้นจางเหลียงวิ่งไปข้างลำธาร หยิบกิ่งไม้ยาวมา เกี่ยวรองเท้าที่ไหลตามน้ำมาเข้าฝั่ง พร้อมสลัดน้ำออก แล้วจึงเดินมาส่งให้ชายชรา
ชายชรากลับกล่าวว่า
"เจ้าหนุ่มใส่รองเท้าให้ข้าด้วย "
จางเหลียงก้มลงใส่ รองเท้าให้กับชายชรา แล้วลุกขึ้นกล่าวว่า
"เรียบร้อยแล้วท่านผู้เฒ่า"
ชายชราขยับเท้ายึกยักคราหนึ่ง รองเท้าด้านที่จางเหลียงใส่ให้สักครู่กลับหล่นลงน้ำ
ชายชรากลับกล่าวว่า
"เจ้าหนุ่มเก็บรองเท้าให้ข้าอีกที"
จางเหลียงหยิบกิ่งไม้ยาวมา เกี่ยวรองเท้าเข้าฝั่ง พร้อมสลัดน้ำออก แล้วจึงเดินมาส่งให้ชายชรา
ชายชรากลับกล่าวว่า
"เจ้าหนุ่มใส่รองเท้าให้ข้าด้วย "
จางเหลียงก้มลงใส่ รองเท้าให้กับชายชรา แล้วลุกขึ้นกล่าวว่า
"เรียบร้อยแล้วท่านผู้เฒ่า"
ชายชราขยับเท้ายึกยักคราหนึ่ง รองเท้าด้านที่จางเหลียงใส่ให้สักครู่กลับหล่นลงน้ำ
ชายชรากลับกล่าวว่า
"เจ้าหนุ่มเก็บรองเท้าให้ข้าอีกที"
"เจ้าหนุ่มเก็บรองเท้าให้ข้าอีกที"
จางเหลียงหยิบกิ่งไม้ยาวมา เกี่ยวรองเท้าเข้าฝั่ง พร้อมสลัดน้ำออก แล้วจึงเดินมาส่งให้ชายชรา
ชายชรากลับกล่าวว่า
"เจ้าหนุ่มใส่รองเท้าให้ข้าด้วย "
จางเหลียงก้มลงใส่ รองเท้าให้กับชายชรา แล้วลุกขึ้นกล่าวว่า
"เรียบร้อยแล้วท่านผู้เฒ่า"
ครานี้กลบไม่หล่นลงน้ำ
จางเหลียงกล่าวอีกครั้ง
"เรียบร้อยแล้วท่านผู้เฒ่า"
ชายชราครางในลำคอ อืม แล้วกล่าวว่า
"เจ้าหนุ่มเจ้าชื่อว่า อะไร"
"ข้าน้อย จางเหลียง ขอเรียนถามท่านผู้เฒ่ามีนามใด"
จางเหลียงกล่าว
"เจ้าว่า ข้าใส่ชุดสีอะไร เจ้าเรียกข้าตามนั้นเถอะ เจ้าหนุ่ม เจ้าใช้ได้ทีเดียว อีก ห้าวัน มาพบข้าที่นี้ อีก ข้ามีสิ่งของจะให้"
ชายชรากล่าวว่า พร้อมกลับเดินลงจากสะพานไปอย่างรวดเร็ว
จางเหลียงอ้าปาก จะกล่าวต่อ แต่ชายชรานั้นเดินไปไกลแล้ว
จางเหลียงสั่นหัวคราหนึ่ง จึงเดินกลับเข้ากระท่อมไป
อ่านต่อ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น