จางเหลียงรีบมาที่สะพานตามนัด แต่เช้า
เมื่อ มาถึงสะพาน กลับพบว่า ผู้เฒ่าเหลือง นั้นรออยู่ที่สะพานอยู่แล้ว
จางเหลียงรีบวิ่งเข้าไปหา ยกมือโค้งคารวะ พร้อมกล่าวว่า
"อรุณสวัสดิ์ ท่านผู้เฒ่า"
ผู้เฒ่าเหลือง กลับกล่าวว่า
"วันนี้เจ้ามาสาย อีกห้าวันค่อยกลับมาใหม่"
หลังจากนั้น ผู้เฒ่าเหลือง รีบเดินจากไป อย่างไม่แยแส
จางเหลียงได้แต่ ร้องเรียกว่า
"ท่านผู้เฒ่า ท่านผู้เฒ่าๆ "
แต่ผู้เฒ่าเหลืองไม่แยแส เดินหายลับไปในป่า
จางเหลียงได้แต่อ้ำอึ้ง จึงกลับบ้านไป
อีกห้าวันถัดมา
จางเหลียงรีบมาที่สะพานตามนัด เช้า กว่า ห้าวันที่แล้ว
เมื่อ มาถึงสะพาน กลับพบว่า ผู้เฒ่าเหลือง นั้นรออยู่ที่สะพานอยู่แล้ว
จางเหลียงรีบวิ่งเข้าไปหา ยกมือโค้งคารวะ พร้อมกล่าวว่า
"อรุณสวัสดิ์ ท่านผู้เฒ่า"
ผู้เฒ่าเหลือง กลับกล่าวว่า
"วันนี้เจ้ามาสาย อีกห้าวันค่อยกลับมาใหม่"
หลังจากนั้น ผู้เฒ่าเหลือง รีบเดินจากไป อย่างไม่แยแส
จางเหลียงได้แต่อ้ำอึ้ง จึงกลับบ้านไป
อีกห้าวันถัดมา
จางเหลียงรีบมาที่สะพานตามนัด เช้า กว่า ห้าวันที่แล้ว
จางเหลียงรีบวิ่งเข้าไปหา ยกมือโค้งคารวะ พร้อมกล่าวว่า
"อรุณสวัสดิ์ ท่านผู้เฒ่า"
ผู้เฒ่าเหลือง กลับกล่าวว่า
"วันนี้เจ้ามาสาย อีกห้าวันค่อยกลับมาใหม่"
หลังจากนั้น ผู้เฒ่าเหลือง รีบเดินจากไป อย่างไม่แยแส
"อรุณสวัสดิ์ ท่านผู้เฒ่า"
ผู้เฒ่าเหลือง กลับกล่าวว่า
"วันนี้เจ้ามาสาย อีกห้าวันค่อยกลับมาใหม่"
หลังจากนั้น ผู้เฒ่าเหลือง รีบเดินจากไป อย่างไม่แยแส
จางเหลียงได้แต่อ้ำอึ้ง จึงกลับบ้านไป
ค่ำคืนวันที่ 4 ก่อนวันนัด
จางเหลียงนอนครุ่นคิด ว่า
"นับตั้งแต่เจอท่านผู้เฒ่าเหลือง ผ่านมา สิบเก้าวันแล้ว พรุ่งนี้เช้าก็จะครบ ยี่สิบวัน เรา ไปตามนัดแต่เช้าทุกครั้ง แต่ท่านผู้เฒ่ากลับ มาก่อนเราทุกครั้ง ไม่ได้การหละ วันนี้ต้องไปแต่เช้า กว่าทุกครั้ง ไม่เอาดีกว่า ไปรอซะตอนนี้เลย นี้ก็ประมาณ ยามสอง ท่านผู้ เฒ่ายังคงไม่มา"
คิดดังนั้นจางเหลียงจึงจัดแจงแต่งตัว ไปรอท่านผู้เฒ่าเหลือง ตั้งแต่ เที่ยงคืน
เมื่อไปถึง สะพาน จางเหลียง ไม่พบท่านผู้เฒ่าเหลือง จึงครุ่นคิดในใจว่า "วันนี้ เรามาก่อนท่านผู้เฒ่า แล้ว "
จางเหลียงจึงนั่งรอผู้เฒ่าเหลือง ณ สะพาน ตำแหน่งนัดนี้
อ่านต่อ
จางเหลียงนอนครุ่นคิด ว่า
"นับตั้งแต่เจอท่านผู้เฒ่าเหลือง ผ่านมา สิบเก้าวันแล้ว พรุ่งนี้เช้าก็จะครบ ยี่สิบวัน เรา ไปตามนัดแต่เช้าทุกครั้ง แต่ท่านผู้เฒ่ากลับ มาก่อนเราทุกครั้ง ไม่ได้การหละ วันนี้ต้องไปแต่เช้า กว่าทุกครั้ง ไม่เอาดีกว่า ไปรอซะตอนนี้เลย นี้ก็ประมาณ ยามสอง ท่านผู้ เฒ่ายังคงไม่มา"
คิดดังนั้นจางเหลียงจึงจัดแจงแต่งตัว ไปรอท่านผู้เฒ่าเหลือง ตั้งแต่ เที่ยงคืน
เมื่อไปถึง สะพาน จางเหลียง ไม่พบท่านผู้เฒ่าเหลือง จึงครุ่นคิดในใจว่า "วันนี้ เรามาก่อนท่านผู้เฒ่า แล้ว "
จางเหลียงจึงนั่งรอผู้เฒ่าเหลือง ณ สะพาน ตำแหน่งนัดนี้
อ่านต่อ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น